Στα ανατολικά της Ιεράπετρας συναντάμε τον μικρό, όμορφο οικισμό του Μακρύ Γιαλού. Κινούμενοι ανατολικότερα περνάμε την Ανάληψη, τη Λαγκάδα και φτάνουμε στο μικρό χωριό Καλό Νερό. Εκεί υπάρχουν ταμπέλες που μας οδηγούν στην παραλία Στάουσα.
Υπάρχει ένα χωμάτινο πλάτωμα όπου μπορούμε να παρκάρουμε και από κάτω απλώνεται η παραλία. Μία ξύλινη ταμπέλα στο χώρο στάθμευσης δείχνει πόσο απέχουν από τη Στάουσα η Αθήνα, το Λος Άντζελες, το Βερολίνι και η Καρδίτσα. Ωραίο σημείο για instaphoto.
Στην αρχή της μικρής τσιμεντέιας σκάλας (η αλήθεια δεν είναι καλαίσθητης) που οδηγεί στην παραλία υπάρχει ντουζιέρα και χώρος για να αλλάξει κάποιος και να βάλει το μπανιερό του (μαγιό).
Φτάνωνας κάτω βρίσκουμε μια παραλία με μικρά πετραδάκια. Τόσο ώστε να μην ενοχλούν στο περπάτημα και να μην απλώσεις την πετσέτα σου και να ξαπλώσεις. Εδώ δεν υπάρχουν ανέσεις τύπου beach bar και τέτοια. Οτιδήποτε χρειαζόμαστε πρέπει να έχουμε μαζί μας. Ο βράχος που υπάρχει στο ανατολικό τμήμα της παραλίας προσφέρει τη σκιά του σε μεγάλο τμήμα. Ωστόσο προσοχή (υπάρχει και ανάλογη πινακίδα), γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να πέσει.
Ο βράχος αυτός σχηματίζει μια μεγάλη σπηλιά που σε προκαλεί να την εξερευνήσεις. Κολυμπώντας θα βρεις κι άλλες, μικρότερες σπηλιές.
Τα νερά εδώ είναι γαλαζοπράσινα, πεντακάθαρα και δροσερά. Όποιος αγαπάει τις βουτιές που ξετρελαθεί μιας και ο βυθός είναι βραχώδης κι αυτό πάντα έχει ως αποτέλεσμα να συγκεντρώνονται πολλά ψάρια.
Συνήθως η παραλία δεν συγκεντρώνει πολύ κόσμο και είναι η χαρά του ερημίτη, αν και τελευταία άρχισε να γίνεται γνωστή μέσω των ιστοριών.
tip: Δίπλα από τη Στάουσα, βρίσκεται η παραλία Κουτσουνάρι, πιο μικρή και συνήθως πιο έρημη. Ουσιαστικά είναι οι δυο παραλίες ενός μικρού κολπίσκου.
tip2: Πολύ κοντά στις δυο παραλίες βρίσκεται η ενδιαφέρουσα Μονή Καψά.
του Κωστή Παπαχρήστου
ntelogo.com