Σφεντύλι
το βουλισμένο χωριό

Ξεκινώντας από το Ηράκλειο ο αρχικός προορισμός μας απέχει περίπου 45 λεπτά. Μπαίνουμε στον ΒΟΑΚ και θα ακολουθήσουμε το δρόμο για το Καστέλλι Πεδιάδος.

Λίγο μετά το Acqua Plus θα στρίψουμε αριστερά ακολουθώντας τη σήμανση για το χωριό Ποταμιές, ακολουθεί το χωριό Αβδού και φτάσαμε στο Σφεντύλι.
Βουλισμένο αποκαλούν στην Κρήτη, αυτό που έχει βουλιάξει, αν και στην περίπτωσή μας το Σφεντύλι μάλλον αρνείται να το κάνει.

Το Σφεντύλι δεν κατοικείται. Η μοίρα το έφερε δεν είναι μέσα στον ταμιευτήρα ύδατος του φράγματος Αποσελέμη και δεν πρέπει να βυθιστεί κάτω από το νερό.
Λόγω της ανομβρίας σήμερα τα περισσότερα σπίτια είναι πάνω από το νερό και για τους λάτρεις της φωτογραφίας είναι ένας πολύ ενδιαφέρον τόπος.

Μπορείτε να περιπλανηθείτε στα ερειπωμένα και μισογκρεμισμένα σπίτια. Θα βγάλετε φωτογραφίες σε σπίτια που ένα μέρος τους είναι μέσα στο νερό. Με το μυαλό σας θα δημιουργήσετε ιστορίες για τις οικογένειες που ζούσαν εδώ. Θα σας προκαλέσει περίεργα συναισθήματα αυτή η επίσκεψη, σίγουρα θλίψη για τους ανθρώπους που έφυγαν από τα σπίτια τους, αλλά και δέος μπροστά στις κατασκευές του σήμερα (φράγματα).

Ξαναμπαίνουμε στο αυτοκίνητο και μετά από δεκάλεπτη οδήγηση φτάνουμε στη Μονή Κεράς Καρδιώτισσας, γνωστή ως Μονή Κεράς. Το μοναστήρι βρίσκεται μέσα σε μια κατάφυτη κοιλάδα. Θα σας εντυπωσιάσει η καθαριότητα του χώρου και το πόσο πετυχημένη ήταν η ανακαίνισή του. Υπάρχει μικρό μουσείο, άκρως γοητευτικό, λόγω του ότι είναι χτισμένο μέσα στο βράχο. Για τους πιστούς, υπάρχει η παράδοση μέσα στο καθολικό της Μονής να δένει μια αλυσίδα γύρω τους στο σχήμα σταυρού, να προσελκύει την εικόνα και με αυτόν τον τρόπο να τους πόνους.

Με όλα αυτά όμως θα έχουμε κουραστεί και πεινάσει, οπότε μία καλή επιλογή είναι το κοντινό χωριό Κράσι. Εδώ έχουμε και καλές επιλογές για φαγητό. Αφού φάμε θα φωτογραφηθούμε στην πλατεία του χωριού με τον αιωνόβιο πλάτανο κάτω από τον οποίο αναπαυόταν και ο Νίκος Καζαντζάκης τα καλοκαίρια του. Το Κράσι είναι το χωριό της Γαλάτειας Αλεξίου, της πρώτης συζύγου του μεγάλου μας πεζογράφου (βέβαια όσοι είδατε την ταινία του Γιάννη Σμαραγδή δεν καταλάβατε ποτέ ότι υπήρξε κι άλλη σύζυγος εκτός της Ελένης Καζαντζάκη).

tip: Εμείς φάγαμε στο Κράσι, στην ταβέρνα Κρασοψυχιά και μείναμε απόλυτα ικανοποιημένοι. Το κέρασμα στο τέλος που μείνει αξέχαστο. 

                                                                               του Κωστή Παπαχρήστου