Κουφονήσι 

με το πειρατικό του Κάπτεν Τζιμ 

   Ξεκινήσαμε από το Ηράκλειο για να δούμε το Κουφονήσι με το πειρατικό που κάνει καθημερινά το δρομολόγιο από Μακρύ Γιαλό.

   Σκεφτήκαμε να κάνουμε μια διανυκτέρευση για να εξερευνήσουμε την περιοχή και σας προτείνουμε να κάνετε το ίδιο.

   Πρώτη μέρα

   Ο Μακρύς Γιαλός είναι ένας μικρός, κουκλίστικος, παραθαλάσσιος οικισμός. Θα σας γοητεύσει σίγουρα ο παραλιακός πεζόδρομος. Από τη μία το Λιβυκό κι από την άλλη τα πολύ όμορφα, περιποιημένα μαγαζιά του οικισμού. Πολλές επιλογές για φαγητό, καφέ και ποτό και πολύ ευγενικοί άνθρωποι. Μπορείς να κάνεις το μπάνιο σου μέσα στο χωριό, η παραλία είναι τεράστια (Μακρύς Γιαλός εξάλλου), αμμουδερή, πεντακάθαρη, με τις καφετέριες και τα εστιατόρια σε απόσταση αναπνοής. Για μπάνιο βέβαια οι επιλογές αμέτρητες. Αν έχει λίγο αεράκι και σας αρέσει το παιχνίδι με τα κύματα, προτείνουμε την παραλία Λαγούφα κάτω από το ξενοδοχείο Sentido Mikri Poli. Πολύ ψιλή άμμος, πέτρα ούτε για δείγμα και με μπλε σημαία παρακαλώ. Λίγο πιο ανατολικά βρίσκεται η παραλία Διασκάρι με μία από τις ωραιότερες ταβέρνες πάνω στο κύμα, πολύ καλή επιλογή για μεσημεριανό φαγητό. Η θάλασσα κάτω από την ταβέρνα έχει κάποιες πέτρες, λίγο πιο ανατολικά θα την λατρέψετε.

   Σε απόσταση δέκα περίπου χιλιομέτρων από τον Μακρύ Γιαλό βρίσκεται η Μονή Καψά, μετόχι της Μονής Τοπλού, την οποία αξίζει να επισκεφτείτε εφόσον θα βρεθείτε στην περιοχή. Θα καταλήξετε στη Μονή ακολουθώντας ένα φιδωτό δρομάκι κι έχοντας δεξιά σας τη θάλασσα. Η θέα προς τους κολπίσκους που σχηματίζονται από κάτω σας είναι υπέροχη και δύσκολα θα αντισταθείτε στο να σταματήσετε για μια βουτιά. Η εικόνα του μοναστηριού καθώς φτάνετε είναι εντυπωσιακή μιας και μοιάζει λες και είναι σκαλισμένο στο βράχο. Θα μπείτε στην κεντρική αυλή μέσα από μια θολωτή είσοδο και θα σας υποδεχτούν οι φιλόξενοι μοναχοί με λουκούμια μπισκοτάκια και δροσερό νερό κάτω από μια μεγάλη κληματαριά. Βοτσαλωτά δάπεδα τόσο έξω όσο και μέσα στο ναό. Στο ψηλότερο σημείο του μοναστηριού, μέσα στο βράχο, σε ένα σπήλαιο, ήταν το ησυχαστήριο του Αγίου Ιωσήφ Γεροντογιάννη που είναι εκείνος που εργάστηκε σκληρά για την ανακαίνιση της Μονής. Θα οδηγηθείτε σε αυτό από ένα μονοπάτι που θα σας υποδείξουν οι μοναχοί ξεκινώντας από μια πόρτα του Καθολικού.

   Για τη διανυκτέρευσή μας επιλέξαμε του παραδοσιακούς ξενώνες του Άσπρου Ποταμού. Τα πετρόχτιστα σπιτάκια του ξενώνα είναι 300 ετών. Η διακόσμηση είναι πάρα πολύ απλή. Τα απολύτως απαραίτητα. Σοφράδες, παλιά υφαντά, οροφές με δοκάρια, καλάμια και χώμα για μόνωση. Υπάρχει φως στα μπάνια, ψυγείο και ζεστό νερό συνέχεια. Το power bank θα σας σώσει, διότι τα δωμάτια δεν διαθέτουν πρίζες. Ο φωτισμός το βράδυ προσθέτει στη γοητεία του τόπου μιας και γίνεται με λάμπες παραφίνης και κεριά. Οι κυρίες που μας υποδέχτηκαν ήταν κάτι παραπάνω από ευγενικές και το πρωινό που ετοίμασαν πλούσιο και πεντανόστιμο. Το να μείνεις στον Άσπρο Ποταμό είναι σαν να πηγαίνεις στο σπίτι της γιαγιάς στο χωριό. Το αγαπήσαμε και το προτείνουμε σίγουρα. Βοηθητικά σας λέμε ότι για να φτάσετε μέχρι εκεί ακολουθήστε τις πράσινες πινακίδες που γράφουν Άσπρος Ποταμός.

   Πολύ κοντά στους ξενώνες του Άσπρου Ποταμού είναι το χωριό Πεύκοι. Θα το διαβάσετε σε όλους τους ταξιδιωτικούς οδηγούς κι αν ρωτήσετε ντόπιους θα σας το προτείνουν σίγουρα. Εμείς απλά το επιβεβαιώνουμε. Μην παραλείψετε να φάτε στην "Πιπεριά", στο χωριό Πεύκοι. Κάτω από μια τεράστια πιπεριά είναι τοποθετημένα σε τάξη τα τραπεζάκια αυτού του εξαιρετικού ταβερνείου. Με υπέροχη θέα σε όλο το χωριό θα σας γοητεύσει η ευγένεια των ιδιοκτητών και το πόσο περιποιητικοί είναι. Θα νιώσετε σαν να είστε φιλοξενούμενοι στο σπίτι τους. Το φαγητό θα σας μείνει αξέχαστο και είναι ιδανική επιλογή για να κλείσετε τη μέρα σας. Προτείνουμε να πάτε κατά τις εφτά με οχτώ το απόγευμα, να είναι ακόμη μέρα για να κάνετε μια βόλτα στο χωριό. Αμφιθεατρικά χτισμένο, με πολλά σπιτάκια ανακαινισμέναμε ένα ιδιαίτερο στυλ και ασβεστωμένα και πολλά στενά, μέσα στα οποία αξίζει να χαθείτε. Σίγουρα κάποιο story θα ανεβάσετε με τις πολύχρωμες γλάστρες στις νοικοκυρεμένες αυλές. Είναι σίγουρα νοικοκυραίοι οι Πευκιανοί.

  Νωρής για κατάκλιση, γιατί πρέπει να ξεκουραστούμε για το Κουφονήσι.

   Δεύτερη μέρα

   Από το μικρό λιμανάκι του Μακρύ Γιαλού ξεκινάει καθημερινά το πειρατικό "Ευδοκία" (Cretan Daily Cruises) με προορισμό το Κουφονήσι. (Προτίμησα το Κάπτεν Τζιμ στον τίτλο, γιατί το βρήκα πιο πιασάρικο και για τίτλο και για πειρατικο,χαχαχα). Ώρα αναχώρησης 10.45. Η διάρκεια του ταξιδιού είναι μία ώρα περίπου. Το καραβάκι κάνει τον γύρο του νησιού και φροντίστε να έχετε πλήρως φορτισμένα κινητά, φωτογραφικές, tablets κ.ά. Δεν θα σταματήσετε να φωτογραφίζετε. Πανέμορφες εικόνες από ένα πραγματικά παρθένο νησί. Λευκά πετρώματα (εκεί ίσως οφείλεται και το αρχαίο όνομά της Λέυκη), χαμηλή βλάστηση που παραπέμπει στην αφρικανική ήπειρο και απόμερες παραλίες που θα μπορούσαν άνετα να φιγουράρουν στι λίστες με τις ωραιότερες της Ευρώπης. Στη διαδρομή θα δείτε το νερό να παίρνει όλα τα πιθανά χρώματα. Μπλε βαθύ, σιέλ, γαλαζοπράσινο, πράσινο. Εδώ θα θυμηθείτε και τον μεγάλο μας ποιητή: Θεέ μου, πόσο μπλε ξοδεύεις για να μην σε βλέπουμε(Οδυσσέας Ελύτης). Κατά τη διαδρομή θα κάνετε στάση στην παραλία Χιλιαδερφιά και ξαφνικά θα χαθούν όλα από το μυαλό σας. Είστε ξαφνικά μόνο εσείς και η παραλία. Τίποτε άλλο δεν σας απασχολεί. Ναι, έτσι πρέπει να ήταν ο κόσμος όταν πρωτοδημιουργήθηκε. Ναι, μάλλον ο Θεός άφησε εδώ ένα κομμάτι του παραδείσου για να ξέρουμε πώς είναι. Και ναι σίγουρα, δεν θα έτρωγα το μήλο αν ήμουν ο Αδάμ. Ψηλά, απόκρημνα βράχια, χρυσή άμμος, απέραντη χρυσή άμμος και πράσινο νερό. Μην μπερδεύεστε όμως, δεν το έχετε δει αλλού, είναι στην κυριολεξία χρυσή και με απίστευτη υφή. Και το νερό είναι πραγματικά πράσινο. Μην διστάσετε καθόλου να βουτήξετε από την "Ευδοκία". Μετά από μισή ώρα περίπου το πειρατικό συνεχίζει την πορεία του, περνάει από μεγάλες σπηλιές που υπάρχουν στο νότο του νησιού και δένει σε μια άλλη παραλία, εξίσου όμορφη. Το σε ποια παραλία θα σταματήσει εξαρτάται από τον αέρα, Εδώ έχουμε δύο ώρες περίπου για μπάνιο. Μια βάρκα μας μεταφέρει στην ακτή και μην αγχώνεστε για τίποτε. Από το καραβάκι μπορείτε να προμηθευτείτε ό,τι χρειάζεστε. Νερό, φαγητό, ομπρέλα, παγωτά... Η παραλία που σταματήσαμε εμείς, ήταν τεράστια, περιτριγυρισμένη από αμμοθίνες, με χρυσή άμμο κι εδώ, και με γαλαζοπράσινα νερά. Το νερό είχε ιδανική θερμοκρασία. Όταν πρωτοβουτάς είναι σαν να ξαναβαφτίζεσαι. Αυτό ακριβώς ένιωσα, σαν να ήρθα σε επαφή με πρωτόγνωρες αισθήσεις κι αισθάνθηκα ανάλαφρος. Από σκέψεις μόνο, δυστυχώς, όχι από κιλά. Δεν θες να βγεις. Σας παρακαλώ, ακούστε με, απλά κάντε το.

   Αξίζει να σημειώσουμε ότι στο νησί υπάρχουν σημάδια ανθρώπινης δραστηριότητας από τα πρωτομινωικά χρόνια και φτάνουν μέχρι τα μεταβυζαντινά χρόνια, για αυτό και οι ντόπιοι αρέσκονται να την αποκαλούν Δήλο της Κρήτης. Το λίθινο θέατρο που έχει βρεθεί είναι το νοτιότερο αρχαίο θέατρο της Ευρώπης και θα είστε τυχεροί να το δείτε αν το πλοίο δέσει στην παραλία Ανεμερτιά. Λόγω της στρατηγικής της θέσης την αρχαία Λεύκη διεκδίκησαν τόσο η Ίτανος όσο και η Ιεράπετρα με νικήτρια την πρώτη.

   Όταν επέστρεφα από Κουφονήσι, σκεφτόμουν ότι δεν μπορούσα να περιγράψω αυτά που είδα. Να ξέρετε πως ό,τι και να έγραψα, δεν μπορώ να περιγράψω αυτό που είδαν τα μάτια μου. Στο γυρισμό, απολαύστε τη θάλασσα καθώς το σώμα είναι αποκαμωμένο από την ομορφιά που αντίκρισε και προσπαθεί να βάλει σε μια σειρά τι σκέψεις του. Έτσι κι αλλιώς φωτογραφίες βγάλατε όταν πηγαίνατε. Κατά τις 17.00 θα είστε στον Μακρύ Γιαλό. Ωραία ώρα για καφεδάκι στον παραλιακό πεζόδρομο ή για φαγητό αν δεν βιάζεστε να επιστρέψετε στο Ηράκλειο. 

   Φυσικά το Κουφονήσι είναι τέλεια επιλογή και για μονοήμερη εκδρομή από το Ηράκλειο αν ξεκινήσετε νωρίς το πρωί, μιας και το ταξίδι μέχρι το Μακρύ Γιαλό διαρκεί περίπου δύο ώρες.

του Κωστή Παπαχρήστου

Υπεροχη η Κρητη μας!!!!!